Een interventie in de psychologie verwijst naar een gestructureerde methode om iemand te helpen die worstelt met ernstige problemen zoals verslaving, psychische aandoeningen of gedragsproblemen. Het doel van een interventie is om de betrokkene bewust te maken van zijn of haar situatie en om hulp aan te bieden in een veilige, ondersteunende context. Dit gebeurt vaak in samenwerking met familieleden, vrienden en professionele hulpverleners.
Er zijn verschillende vormen van interventie, afhankelijk van de aard van het probleem. Een veelvoorkomende vorm is de verslavingsinterventie. Hierbij komen familieleden en vrienden samen om een persoon te confronteren met zijn of haar middelengebruik — op een empathische maar duidelijke manier. Het doel is niet om te oordelen, maar om de persoon te motiveren professionele hulp te zoeken en een behandeltraject te starten.
Een andere vorm is de psychische interventie, bedoeld voor mensen die kampen met bijvoorbeeld depressie, angststoornissen of bipolaire stoornis. Hierbij kan de interventie bestaan uit gesprekken met een therapeut, het aanbieden van een behandelplan, of het organiseren van een ondersteunend netwerk rond de betrokkene.
Methodes die vaak gebruikt worden zijn onder andere motiverende gespreksvoering (motivational interviewing), cognitieve gedragstherapie (CGT), en systeemgerichte benaderingen. In al deze methodes staat respect, veiligheid en samenwerking centraal. Een succesvolle interventie helpt de persoon de eerste stap naar herstel te zetten en biedt tegelijkertijd hoop en perspectief.
Interventies zijn krachtig omdat ze mensen helpen die zelf (nog) niet om hulp durven of willen vragen. Ze doorbreken patronen van ontkenning of isolatie en maken de weg vrij voor verandering. Of het nu gaat om verslaving, mentale problemen of destructief gedrag, een goed uitgevoerde interventie kan het begin zijn van een nieuw leven.
