Gestalttherapie is een ervaringsgerichte vorm van psychotherapie die de nadruk legt op het hier en nu, persoonlijke verantwoordelijkheid en bewustwording. De therapie werd in de jaren 1940 ontwikkeld door Fritz Perls en is gebaseerd op het idee dat mensen zichzelf kunnen helen wanneer ze zich bewust worden van hun gevoelens, gedachten en gedragingen in het huidige moment.
Het woord "gestalt" komt uit het Duits en betekent "vorm" of "geheel". Binnen deze benadering wordt de mens gezien als een geheel van lichaam, geest en emoties, waarbij elk onderdeel invloed heeft op het andere. In plaats van zich te focussen op het verleden, richt gestalttherapie zich op wat iemand nu ervaart — wat men voelt, denkt en lichamelijk gewaarwordt.
De therapeut stimuleert cliënten om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen keuzes en reacties. Dit betekent niet dat men schuld moet dragen, maar dat men erkent dat men invloed heeft op zijn leven. Het doel is om patronen te herkennen die belemmerend werken en ze in het moment te doorbreken, zonder te blijven hangen in analyseren of verklaren.
Een belangrijk onderdeel van gestalttherapie is het werken met experimenten. Dit kunnen rollenspellen, fantasieoefeningen of lichaamservaringen zijn, waarin cliënten uitgedaagd worden om op nieuwe manieren naar zichzelf of situaties te kijken. Zo ontstaat er ruimte voor verandering en zelfontdekking.
Gestalttherapie is toepasbaar bij uiteenlopende klachten zoals angst, depressie, burn-out of relationele problemen. De kracht van deze benadering ligt in het vergroten van zelfbewustzijn en het leren aanwezig te zijn in het moment. Vanuit deze aanwezigheid kunnen mensen keuzes maken die beter aansluiten bij wie ze zijn en wat ze werkelijk nodig hebben.
