Existentiële therapie is een vorm van psychotherapie die zich richt op de diepere vragen van het menselijk bestaan. In plaats van symptomen te behandelen of gedrag te corrigeren, moedigt deze benadering cliënten aan om na te denken over thema’s zoals vrijheid, verantwoordelijkheid, de dood, zin en authenticiteit.
De therapeut biedt geen kant-en-klare oplossingen, maar begeleidt cliënten op hun persoonlijke zoektocht. Door open reflectie ontstaat er ruimte voor zelfinzicht en persoonlijke groei. Centraal staat het idee dat ieder mens unieke keuzes maakt en daarmee zijn of haar leven vormgeeft.
Belangrijke kernbegrippen binnen de existentiële therapie zijn onder andere:
- Authenticiteit: Leven in overeenstemming met je diepste waarden en overtuigingen.
- Vrijheid en verantwoordelijkheid: Bewust zijn van je vrijheid om keuzes te maken, en het dragen van de gevolgen daarvan.
- Angst: Erkennen dat angst een normaal onderdeel is van het mens-zijn, en leren hoe hiermee om te gaan.
- Zin en doel: Onderzoeken wat het leven voor jou betekenisvol maakt, ondanks uitdagingen en onzekerheid.
- Sterfelijkheid: Het confronteren van de dood als onderdeel van het leven, en hierin rust of acceptatie vinden.
De therapeut past zich aan de unieke beleving van de cliënt aan en maakt gebruik van technieken zoals zelfonderzoek, dialoog en existentiële reflectie. Soms worden ook elementen uit andere benaderingen geïntegreerd, zoals cognitieve therapie of gestalttherapie.
Existentiële therapie is bijzonder waardevol voor mensen die worstelen met levensvragen, persoonlijke crisis of een verlangen naar verdieping. Het helpt cliënten om hun eigen pad te ontdekken en met meer bewustzijn en zingeving te leven.
